Waarom studeren er al jaren zo veel vrouwen af in economische richtingen maar zien we dat niet gereflecteerd in het aantal vrouwen in topfuncties?
Dat is de vraag die gesteld wordt op een evenement waarvoor ik me net ingeschreven heb.
Het eerste antwoord dat mij te binnen schiet is onderwijs in leiderschap.
Leiden we onze studentes economie wel op voor topleiderschap? In heel mijn bachelor en master TEW heb ik geen enkele opleiding of cursus leiderschap gehad. Het was pas in mijn master Overheidsmanagement en -beleid (onder politieke en sociale wetenschappen) dat ik het vak leiderschap kon kiezen.
Het vak leiderschap triggerde mijn passie en voelde echt als thuiskomen.
Ik koos er dan ook voor om mijn thesis te schrijven over leiderschap (wat later de basis werd voor mijn boek Intuïteif Leiderschap) en het motiveerde me om te gaan werken met topleiders in de publieke sector.
In die publieke sector kreeg ik alle opportuniteiten aangereikt.
Mentoren, dagelijks samenwerken met topleiders, topleiders opleiden, persoonlijke groeitrajecten zoals potential leaders, projectleiderschap en trajecten voor leidinggevenden.
Het is pas in die omgeving dat ik echt leerde te leiden in plaats van te volgen.
Als ik nu terugkijk op mijn economische studies zie ik dat ik vooral werd geleerd om de regels mooi te volgen. De regels van de universiteit, de regels van de maatschappij, de regels van het vrouw zijn. Kritisch denken, ja dat werd gestimuleerd maar leiderschap nee, dat kan ik niet beamen.
Het gebrek aan correlatie verbaast me dan ook niet.
Het feit dat er geen correlatie blijkt te zitten tussen het aantal afgestudeerde studentes economie en het aantal vrouwen in topfuncties verbaast me dan ook niet. Ik heb leren boekhouden en mijn belastingen doen (wat ik overigens overlaat aan een echte boekhoudster 
). Macro- en micro economische principes, daar kan ik mee weg. Arbeidspsychologie, logistiek, financieel inzicht, marketing, beheerscontrole en strategie werden allemaal afgecheckt.
Echt leiderschap op topniveau begint echter bij zelfleiderschap.
Bij authenticiteit. Bij kiezen voor jouw eigen waarden en visie. Het vraagt veel zelfvertrouwen, durven proberen, durven falen. Effectief falen en hiervan herstellen en veerkrachtig terugkomen. Zelfleiderschap vraagt het overstijgen van je eigen angsten en het doorbreken van beperkende overtuigingen en patronen.
Geen training, geen resultaat.
Wanneer je na je studies economie niet getraind wordt in (zelf)leiderschap is het logisch dat je als vrouw niet op een topfunctie eindigt. En wat maakt dat je na je studies het pad van leiderschap volgt? Door bijvoorbeeld het volgen van een andere opleiding of een traject bij je eerste werkgevers.
Ligt het antwoord dan in een opleiding leiderschap in de masteropleidingen?
Me dunkt wel. Mij heeft het alleszins geholpen om mijn blik op leiderschap te verruimen. En om daarna steeds bewust het pad van leiderschap te kiezen. Het zal waarschijnlijk niet alle obstakels voor vrouwen in topfuncties uit de weg ruimen, maar het zal alleszins ruimte maken. Op zijn minst op mentaal vlak.
Het is nooit te laat om te beginnen met leiderschap.
Maar kijk, het is nooit te laat om voor het pad van vrouwelijk leiderschap te kiezen. In mijn boek Intuïtief Leiderschap geef ik alvast de sleutels mee om te leiden vanuit jouw eigen vrouw-zijn. Ik leer je leiden vanuit jouw intuïtie, vanuit jouw eigen vrouwelijke wijsheid.
Bestellen kan via de link hieronder.
Ik wens je alvast veel inspiratie en empowerment toe.
