Vandaag start er, zo na de Kerstvakantie, voor velen een nieuw werkjaar. En na een vakantie vol zetten van nieuwe intenties en het nemen van goede voornemens kan dit aanvoelen als een heel pijnlijke dag. Want je hebt je misschien voorgenomen om het dit jaar anders te doen.
Je wil méér.
Meer vervulling, meer groei, meer rust, meer balans. Je hebt een visie voor een nieuwe toekomst maar je weet nog niet hoe daar te geraken. En dan doet het teruggaan naar de oude realiteit pijn. Zo voelde ik me ook 2 jaar geleden. Ik wist dat ik meer wou, beter wou, anders wou, maar ik wist nog niet hoe. En de onzekere toekomst zag ik vooral als een donkere zwarte waas vol onzekerheid en angst. Dus die eerste maanden heb ik toch geen ontslag genomen.
Deuren die opengaan.
Wat me echter in die maanden die een aanloop waren naar mijn ontslag enorm heeft geholpen is een andere blik op die onzekere toekomst. Ik ben die onzekere toekomst gaan zien als een hemel vol deuren van mogelijkheden. Deuren die al openstaan (zoals ontslag nemen of starten met schrijven aan mijn boek), deuren die nog niet open zijn en pas zullen opengaan als ik door een deur doorga. Maar ook deuren die ik nog niet kan zien, die nog uit mijn gezichtsveld zijn of die nog niet verschenen zijn.
Deur per deur
Gaandeweg heeft die visie op de onzekere toekomst me geholpen om toch ontslag te nemen en zijn er nieuwe deuren open gegaan: De eerste versie van het boek Intuïtief Leiderschap heb ik toen geschreven, ik heb een kinderboek geschreven, ik ben aan de slag gegaan met een boekencoach, ik ben zelfstandige geworden (toch wel een grote deur voor mij), ik heb het zekere bestaan van een job als ambtenaar vaarwel gezegd, ik heb geïnvesteerd in verschillende coachtrajecten: van persoonlijke groei tot business coaching, heel verrijkend. Ik heb een uitgeverij gevonden en het boek werd echt. Ik heb een website late bouwen, heb een coachopleiding gevolgd en stond op de boekenbeurs (een deur waar van ik 2 jaar geleden nooit had verwacht dat ze zou opengaan).
De onzekere toekomst
En ook 2025 is voor mij nog heel onzeker: Ik heb een heel visiebord van waar ik naartoe wil maar geen idee hoe ernaartoe. Er staan in januari al enkele dingen op de planning maar de rest van het jaar is nog heel onzeker en onduidelijk. Ik zie de onzekere toekomst echter opnieuw als een hemel vol deuren die op de juiste moment zullen opengaan en die me brengen naar mijn visie. Ik weet dat ik daarop mag vertrouwen en ik weet dat ik op mijn intuïtie mag vertrouwen om mij de juiste weg te wijzen. En het voelt zalig om zo in het leven te kunnen staan. Dat is wat intuïtief leiderschap voor mij betekent.
Durf
Zou jij zo in het leven durven staan? Zou jij kunnen vertrouwen op de hemel vol deuren en op jouw intuïtie om je de juiste deuren te wijzen? Ik wens het jou alvast heel erg toe voor 2025.
Liefs,
Christina